poniedziałek, 18 lutego 2013

Sarah Jio , Jeżynowa zima

tłumaczenie: Dorota Malina
tytuł oryginału: The Blackberry Winter
seria/cykl wydawniczy: Zaczytaj się
wydawnictwo: Znak literanova
data wydania: listopad 2012
ISBN: 978-83-240-2307-3



liczba stron: 320

Kiedy niespodziewany nawrót zimy paraliżuje miasto, Claire ma wrażenie, że pogoda doskonale odzwierciedla chłód panujący w jej sercu. Przeżyła tragiczny wypadek, po którym nie może się podnieść. Dopiero dziennikarskie śledztwo w sprawie zaginionego przed laty chłopca pozwala jej zapomnieć o nieszczęściu. W miarę jak kolejne tropy odkrywają przed nią historię uprowadzonego chłopczyka i poszukującej go pełnej nadziei matki, Claire powoli uczy się żyć na nowo. A to jeszcze nie wszystko: ślady zaginionego Daniela zaczynają w zagadkowy sposób splatać się z losami jej własnej rodziny...

Jeżynowa zima to wyjątkowa historia o miłości, rozpaczy i nadziei. Tej opowieści nie da się łatwo zapomnieć.

Zdjęcie okładki książki oraz informacja o książce pochodzą z portalu Lubimy czytać.



Kupiłam ostatnio ciekawy pakiet książek. 
W cenie promocyjnej, a jakże . I za to między innymi lubię Znak.;-)
W pierwszej kolejności sięgnęłam po " Jeżynową zimę."
Sięgnęłam nierozważnie  , bo  ... przepadłam. A tu sobota , czas porządków , zakupów , itd.
Mogę z całą odpowiedzialnością powiedzieć , że to kolejna dobra powieść tej pisarki.
Powieść o trudnej miłości , o życiowej farsie. Bo jak inaczej nazwać to ,że los z nas kpi i rodzimy się w różnych światach .
 Albo ze srebrną łyżeczką w ustach albo w dziurawych butach idziemy przez świat .
I gdzie tu sprawiedliwość. Ludzie czasem nie powinni się z sobą nigdy spotkać . Mniej łez , mniej tragedii.
Tak było z bohaterami książki.
Powieść Sarah Mio  opowiada historię dwóch kobiet - Very Ray i Claire. Poznajemy zdarzenia, które miały miejsce w roku 1933 i osiemdziesiąt lat później. Co je łączy ?
 Śnieg w maju  i ból w sercu ...
Vera straciła  trzyletniego synka Daniela.  Gdy zawodzi policja zrozpaczona kobieta postanawia szukać go na własną rękę.  W ostateczności jest zmuszona poprosić o pomoc ojca chłopczyka. Miłość swego życia.  
Claire  jest młodą dziennikarką . Od przełożonego  dostaje polecenie napisania artykułu o niespodziewanym ataku mrozu , zwanego " jeżynową zima " .  Ona też  przeżyła tragedię . 
Jak zakończy się historia tych kobiet? Co wspólnego maja z sobą obie kobiety ?
Przeczytajcie koniecznie. Z pewnością nie zabraknie wam wzruszeń. 

Moja ocena 6/6

piątek, 8 lutego 2013

Wyniki konkursu



W dużym skrócie  podaję wyniki konkursu .


Książka " Wiśniowy dworek"  Katarzyny Michalak  wędruje do ...

                         Aleksandry

Gratuluję  i dziękuję  wszystkim  za udział w konkursie .


Aleksandro , proszę o adres domowy .

Pozdrawiam. 


środa, 6 lutego 2013

Roma Ligocka , Dobre dziecko




 


Roma Ligocka- malarka i pisarka. 
Jej książki: Dziewczynka w czerwonym płaszczyku, Kobieta w podróży oraz Tylko ja sama są bestsellerami, nie tylko w Polsce ale i w Europie. Wielokrotnie nagradzana, przez wiele lat pracowała jako kostiumolog i scenograf w licznych europejskich teatrach, operach, także w filmie i telewizji. Roma Ligocka wydała również trzy tomy felietonów: Znajoma z lustra, Czułość i obojętność, Wszystko z miłości. Jej ostatnia książka Róża obrazy i słowa jest pięknym albumowym przewodnikiem po malarstwie Autorki.

Roma Ligocka, pochodzi z żydowskiej rodziny Abrahamenów mieszkającej od wielu pokoleń w Krakowie. Wraz z najbliższymi przeżyła likwidację getta krakowskiego-schowana w kryjówce pod sklepem z farbami. Pod przybranym nazwiskiem Ligocka, Roma wraz z matką została ukryta przez polską rodzinę.

Po wojnie studiowała malarstwo i scenografię na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Pierwszą wystawę malarską artystki zorganizował Piotr Skrzynecki pod koniec lat 50-tych w "Piwnicy pod baranami". Jej malarstwo prezentowane było w Polsce, Niemczech, Ameryce, Anglii, Szwajcarii, Austrii. Wiele jej prac znajduje się w zbiorach prywatnych w Polsce, Francji, Anglii, Izraelu, Danii, Niemczech, Włoszech i USA.

W połowie lat 60-tych Ligocka debiutowała jako dramaturg na deskach Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie, sztuką o śmierci Hemingwaya "Dwa razy południe", po sukcesie sztuki wyjechała na festiwal do Niemiec, gdzie osiadła i mieszka do dzisiaj. Pracowała tam jako projektant kostiumów i scenografii dla show-biznesu: filmu, teatru, telewizji, reklamy, a jej prace można spotkać w wielu kolekcjach na całym świecie.

Do Krakowa przyjechała ponownie na początku lat 90-tych na Festiwal Kultury Żydowskiej i na krakowską premierę "Listy Schindlera". W jednej z postaci filmu - dziewczynce w czerwonym płaszczyku odnalazła siebie.

To, oraz rozmowa z reżyserem, S. Spielbergiem było impulsem do napisania autobiograficznej książki "Dziewczynka w czerwonym płaszczyku" która przyniosła Romie Ligockiej prawdziwą sławę, przetłumaczona na 22 języki (ostatnio nawet na chiński), stała się międzynarodowym bestsellerem, a prawa do ekranizacji książki zostały sprzedane hollywoodzkiemu producentowi.
źródło opisu: http://ligocka.wydawnictwoliterackie.pl/oautorce.php


Autor : Roma Ligocka

Tytuł : Dobre dziecko

Wydawnictwo : Wydawnictwo Literackie 





Intymne wyznanie nastoletniej „dziewczynki w czerwonym płaszczyku”. Autorka odkrywa w niej nowy, do tej pory skrywany, fragment historii swojego życia. To opowieść o niezwykle emocjonalnej więzi córki z matką, o dojrzewaniu nastolatki, miłości, samotności i cierpieniu.

Punktem wyjścia jest odkrycie przez córkę romansu matki z żonatym mężczyzną. Roma, dojrzewająca nastolatka, czuje się przez matkę zdradzona. Przeraża ją cielesność i zmysłowość miłości, szpieguje więc matkę, aby uniemożliwić ten związek, ale też by poznać nieznane oblicze najbliższej jej osoby. Niezgoda na rzeczywistość jest w Romie tak wielka, że prowadzi ją do anoreksji. Autorka śmiało i szczerze po raz pierwszy opowiada o tym doświadczeniu i walce z pragnieniem śmierci.
Dziewczyna musi także stanąć do walki o życie swojej matki, która nie wytrzymując presji otoczenia i dramatyzmu sytuacji, podejmuje próby samobójcze. Jest to dla wrażliwej nastolatki przyspieszona lekcja dorosłego życia.
W powieść wkomponowane są fragmenty Pamiętnika Anny Abrahamerowej – babci Romy. Jest to piękny opis przedwojennego żydowskiego świata Krakowa: bale, stroje, luksus… Lektura pamiętnika jest dla Romy ucieczką od rzeczywistości, przeniesieniem się do ulubionego świata wyobraźni, ale też do historii własnej rodziny.
Informacje pochodzą ze strony int. Wydawnictwa  Literackiego  .


Kiedyś , dawno temu przeczytałam  „ Dziewczynkę w  czerwonym płaszczyku „ .
Powieść ta wywarła na mnie niemałe wrażenie .  Kiedy więc pojawiła się kolejna powieść Pani Romy  zapragnęłam ją przeczytać .  
Wydawnictwo Literackie  było uprzejme przesłać mi ją do zrecenzowania  .
Roma Ligocka odkrywa przed czytelnikami w "Dobrym dziecku" fakty ze swojego życia , często bolesne i  trudne,  nierzadko wywołujące  uczucie zawstydzenia .  Jako młoda dziewczyna  przeżyła Holocaust , strach przed gestapo , śmierć ojca ,  załamanie psychiczne matki  i jej romans z żonatym mężczyzną . 
Czy można taką tragedię wymazać z pamięci ?  
Dziś pisarka wspomina o swoich relacjach z matką  .
Nie do końca szczęśliwych , choć przecież się kochały  .   Wiele się  złego wydarzyło w ich życiu   . : depresja, anoreksja dziewczyny , próby samobójcze matki Romy .    Jak ogromny bagaż życiowych doświadczeń można jeszcze unieść ?  Dorosły człowiek , już ukształtowany niejeden raz załamie się pod takim ciężarem przeżyć a cóż dopiero  dorastająca dziewczynka , która szuka samej siebie . 
 O czym jeszcze przeczytamy  ? O wielkim  pragnieniu ciepła rodzinnego ,   miłości .A także dużej do niej niezdolności . 
O czym z kolei mówiła sama  swego czasu  sama pisarka podczas wywiadu w Dobranocce w Trójce " Pisarka dodała, że już podczas pierwszych spotkań z czytelnikami otrzymała wiele pozytywnych sygnałów, usłyszała słowa świadczące o tym, że książka "Dobre dziecko" pomaga, uwalnia. 
- A jednocześnie nie potrafię pomóc sobie samej. Umiem bardziej dawać, niż brać. Wciąż wydaje mi się, że nie zasłużyłam na ludzkie ciepło.
"Zamrożenie emocjonalne" dobrze opisuje ten stan, kiedy zostajemy w jakimś okresie życia i nigdy z nie niego nie wychodzimy. Nie potrafimy siebie do końca polubić, sobie i innym zaufać. To biedne dziecko, które nigdy nie było akceptowane i chwalone, w człowieku zostaje - mówi pisarka o swoich doświadczeniach.”

Cytat pochodzi ze strony http://www.polskieradio.pl/9/304/Artykul/736344,Roma-Ligocka-jestesmy-armia-ludzi-ktorzy-przezyli-dramat-

Powieść jest bolesną  spowiedzią  człowieka , który nie przeżył szczęśliwego dzieciństwa
 i  w którym wciąż tkwi trauma doświadczeń Holocaustu .
Ogromnie wzrusza . Sprawia że nie można przejść obok niej obojętnie .
Teraz sięgam po kolejną powieść Romy Ligockiej „ Tylko ja sama „. 

Polecam .
Moja ocena 6/6

Powieść otrzymałam do recenzji od Wydawnictwa Literackiego  .
Dziękuję .