autor: Katarzyna Leżeńska
wydawnictwo: Prószyński
i S-ka
data
wydania: 2008
ISBN: 9788374696661
liczba
stron: 328
Co
jeszcze może przytrafić się facetowi przed czterdziestką, który
właśnie rozwodzi się z żoną domagającą się specjalnych
alimentów dla... swoich kotów? Czy coś jeszcze czeka
dziewczynę w gorszej połowie trzydziestki, która pogodziła
się już z kłamstwami byłego męża i z samotnym macierzyństwem?
Zjazd absolwentów liceum zmieni w życiu Daszy i Marcina więcej, niżby się spodziewali. Odnaleziona na nowo miłość da im nie tylko nadzieję na szczęście, ale także siłę, by wspólnie walczyć z czymś znacznie trudniejszym niż zawiść ?życzliwych?: ciężką chorobą Poli, córki Daszy. I by zaakceptować to,czego zmienić się nie da.
Dramatyzm wydarzeń, a także starannie odtworzone realia, celne obserwacje obyczajowe, znakomicie nakreślone sylwetki bohaterów sprawiają, że "Kamień w sercu" to poruszająca, choć niepozbawiona humoru opowieść o spóźnionej miłości, o sile potrzebnej, by odeprzeć nieoczekiwane ciosy, a przede wszystkim o odwadze, by kochać.
Zjazd absolwentów liceum zmieni w życiu Daszy i Marcina więcej, niżby się spodziewali. Odnaleziona na nowo miłość da im nie tylko nadzieję na szczęście, ale także siłę, by wspólnie walczyć z czymś znacznie trudniejszym niż zawiść ?życzliwych?: ciężką chorobą Poli, córki Daszy. I by zaakceptować to,czego zmienić się nie da.
Dramatyzm wydarzeń, a także starannie odtworzone realia, celne obserwacje obyczajowe, znakomicie nakreślone sylwetki bohaterów sprawiają, że "Kamień w sercu" to poruszająca, choć niepozbawiona humoru opowieść o spóźnionej miłości, o sile potrzebnej, by odeprzeć nieoczekiwane ciosy, a przede wszystkim o odwadze, by kochać.
Życie
to podróż, czasami do miejsc, w których wcale nie
chcieliśmy się znaleźć. Katarzyna Leżeńska zabiera
nas
w taką podróż i przekonuje, że tak naprawdę gonimy w życiu
tylko za jednym: za miłością.
Janusz Leon Wiśniewski
Powieść
Katarzyny Leżeńskiej opowiada nam historie miłości Daszy i Marcina .
Spotkanie po latach na zjeździe absolwentów sprawia , że
znów odnajdują siebie po życiowych zawirowaniach. Oboje poszukują osoby ,
której mogą zaufać.
Czy ich związek ma przyszłość? Nie jest łatwo . Żyją w różnych realiach , mają różne życiowe doświadczenia . Zostali skrzywdzeni przez najbliższe osoby.
Dasza ze względu na swoją 14-letnią córkę Polę odmawia wyjazdu do Stanów Zjednoczonych.Marcin postanawia wspólnie budować wspólne szczęście w Warszawie , choć wie ,że z jego strony to duże poświęcenie.
Dasza jest jednak jego marzeniem i miłością od młodzieńczych lat . Mężczyzna zdaje sobie sprawę z tego ,że los może po raz drugi nie dać im szansy. Wszystko układa się pomyślnie do czasu , gdy okazuje się , iż Pola ma guza mózgu.
Czy ich związek ma przyszłość? Nie jest łatwo . Żyją w różnych realiach , mają różne życiowe doświadczenia . Zostali skrzywdzeni przez najbliższe osoby.
Dasza ze względu na swoją 14-letnią córkę Polę odmawia wyjazdu do Stanów Zjednoczonych.Marcin postanawia wspólnie budować wspólne szczęście w Warszawie , choć wie ,że z jego strony to duże poświęcenie.
Dasza jest jednak jego marzeniem i miłością od młodzieńczych lat . Mężczyzna zdaje sobie sprawę z tego ,że los może po raz drugi nie dać im szansy. Wszystko układa się pomyślnie do czasu , gdy okazuje się , iż Pola ma guza mózgu.
Czy
związek tych dwojga przetrwa?
Autorka pięknie opowiada historię
zmagania się rodzica z chorobą dziecka. Gdy trzeba pokonać strach
, bezsilność , biurokrację i uprzedzenia innych ludzi szczęściem
jest mieć przy sobie kochającą osobę , na której można
polegać. Ileż związków nie wytrzymało takiej próby.
Miłość
Marcina i Daszy nie jest ani łatwa, ani cukierkowa.
Dotykają ich przeciwieństwa losu. Muszą podejmować decyzje , które niekoniecznie uszczęśliwiają obie strony , ale wierzą , że we dwoje poradzą sobie z nieszczęściem , które ich spotkało.
Dotykają ich przeciwieństwa losu. Muszą podejmować decyzje , które niekoniecznie uszczęśliwiają obie strony , ale wierzą , że we dwoje poradzą sobie z nieszczęściem , które ich spotkało.
Leżeńska
pozostawiła historię Daszy i Marcina bez zakończenia.
Ja wierzę ,że im się uda.
Ja wierzę ,że im się uda.
Powieść
przeczytajcie koniecznie. Jest tego warta.
„ ...
tylko dzieci , a i one stosunkowo krótko , biorą , niczego
nie dając.
...nie ma niczego złego w sprawianiu sobie przyjemności , ale nie da się żyć tylko przyjemnościami.”
...nie ma niczego złego w sprawianiu sobie przyjemności , ale nie da się żyć tylko przyjemnościami.”
”...
Nie chcę sobie wyobrażać ,jak będzie. Nigdy nie jest tak , jak
sobie wyobrażamy.”
Moja ocena 6/6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz