Powieści Katarzyny Michalak większość z Was zna. Lubię sposób pisania tej autorki . Zwłaszcza jej poczucie humoru , otwartość na ludzkie problemy , optymizm .
"Lato w Jagódce jest jak baśń o " Brzydkim kaczątku ". Gabrysia Szczęśliwa została porzucona przez matkę . Na progu domu znalazła ją ciotka Stefania . Dziewczyna jest niepełnosprawna, niezbyt ładna . Nosi okulary, bo ma znaczną wadę wzroku. Ma też złote serce i szczególny dar do " zaklinania " koni.
Gabrysia zakochuje się , a jakże . W baśni nie może zabraknąć księcia.
A matka - kuratorka w roli " złej macochy " zrobi wszystko , by stanąć na drodze do ich szczęścia.
Gabrysia przez przypadek bierze udział w programie telewizyjnym "Z bestii w piękność"
i staje się ... piękną kobietą . Czy dzięki temu uśmiechnie się do niej szczęście ?
A może jednak wygląd zewnętrzny nie przesadza o tym , co nas w życiu spotka . Bo jak pamiętacie ... najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Jak zakończy się ta historia ?
Optymistycznie , jak zwykle , ale bez przygód się nie obejdzie.
Zmiana wyglądu, konkurs , tajemnica skrywana przez Pawła, zaginiona rodzina, nawet książę z Maroko to tylko niektóre z przygód.
Autorce pomysłówna to , by ubarwić nieco naszą rzeczywistość nie brak. I oby tak pozostało.
Powieść polecam, by się zrelaksować , odpocząć , nabrać dystansu do świata.
Humor i pogoda ducha Pani Katarzyny jest dobry na wszystko .
I na niepogodę , i na problemy rodzinne.
Nawet na trudny dzień w pracy.
Kiedy zaczyna się czytać powieści Pani Michalak ma się pewność ,że nie spotka nas czytelnicze rozczarowanie.
Moja ocena 5/6
Powieść z zasobów własnych.
Przeczytana w ramach Wyzwania Na półce .
Cóż dodać, tylko się zaczytywać w powieściach Pani Michalak:)
OdpowiedzUsuń