sobota, 15 października 2011

Katherine Scholes , Królowa deszczu



Rok 1974, Tanzania. Odbywa się pogrzeb brutalnie zamordowanych misjonarzy, Sarah i Michaela Carringtonów. Śmierć kobiety owiana jest nutką tajemnicy, znaleziono ją bowiem nagą i z... jajkiem w ustach. Wraz z Carringtonami przebywała wówczas trzecia biała osoba, Annah Mason, która została niegdyś wydalona z misji. Nic jej się jednak nie stało.
Australia, 1990 rok. Kate Creigh, córka Carringtonów, próbuje odciąć się od bolesnej przeszłości. W jej życiu pojawia się jednak osoba, której bardzo zależy na tym, by kobieta poznała prawdę dotyczącą śmierci jej rodziców .

"Królowa deszczu"opowiada historię młodej, niedoświadczonej życiem Annah Mason, która wyjeżdża do Tanzanii i z biegiem czasu przeobraża się w silną, pewną siebie kobietę, umiejącą podejmować coraz trudniejsze decyzje. Powieść opowiada o życiu w placówce misyjnej oraz o życiu afrykańskich plemion z ich wierzeniami i rytuałami.

"Królowa deszczu" jest idealne na jesienne wieczory i nie tylko . Należy do moich ulubionych powieści . Genialnie napisana . :-)

Ocena 6/6


wydawnictwo:ŚWIAT KSIĄŻKI
data wydania:2011






Katherine Anne Scholes (ur. 5 lipca 1959 r.) to australijska pisarka Urodziła się w Regionie Dodoma z Tanzanii , gdzie jej rodzice byli angielskimi misjonarzami i spędziła większość swojego dzieciństwa przed wyjazdem do Anglii, a javascript:void(0)następnie Tasmanii . 
Scholes jest autorkąmiędzynarodowych bestsellerów Żona myśliwego , , Królowa deszczu i Kamienny anioł  jest również autoreką książek dla dzieci, w tym kilka uznanych Peacetimes , Boy and the Whale i młodych dorosłych powieść The Blue Chameleon , który zdobył New South Wales State Literary Award. Wszystkie jej książki zostały przetłumaczone na wiele języków. Katherine działa także w branży filmowej. Obecnie mieszka w Tasmanii ,jej mężem jest reżyser Roger Scholes . Mają
dwóch synów.

3 komentarze:

  1. Od dawna noszę się do przeczytania tej książki!

    OdpowiedzUsuń
  2. Dla mnie to była cudowna książka. Nie mogłam się od niej oderwać. Płakałam, śmiałam się z bohaterami...
    Polecam gorąco.

    OdpowiedzUsuń