wtorek, 26 czerwca 2012

John Medina , Jak wychować szczęśliwe dziecko









Wydawnictwo Literackie
Wydanie: I
Przekład: Anna Sak
Oryginalny tytuł: Brain Rules for Baby
Data premiery: 2012
Format: 145x205 mm
Oprawa: broszurowa+skrzydełka
Liczba stron: 364
ISBN: 978-83-08-04870-2





Jak wychować mądre i szczęśliwe dziecko? Wystarczy, jak dowodzi John Medina, przestrzegać kilku prostych lecz niezwykle ważnych reguł.

Pamiętajcie:

Zestresowana matka = zestresowane dziecko;

Niech twoje "nie" oznacza "nie", a "tak" znaczy "tak";

Chwal wysiłek, nie IQ twojego dziecka;

Najważniejszy jest kontakt z drugim człowiekiem, a nie z telewizorem;

Szczęśliwe dziecko ma zazwyczaj szczęśliwych rodziców.

Chcecie dowodów i wyjaśnień? Sięgnijcie po książkę specjalisty od rozwoju mózgu
i ojca w jednej osobie.

Jak wychować szczęśliwe dziecko to znakomita lektura popularnonaukowa i jednocześnie przejrzysty, poparty przykładami z życia, poradnik dla tych, którzy spodziewają się dziecka i dla świeżo upieczonych rodziców.
Poznajcie Super-Nianię w spodniach!


Zdjęcie okładki książki i opis pochodzi ze str. int. Wydawnictwa Literackiego.

Jak wychować szczęśliwe dziecko ?

Przed takim pytaniem staje każda mama z chwilą , gdy jej dziecko przychodzi na świat , a niekiedy już wcześniej .
Każda z nas zastanawia się czy poradzi sobie z trudami wychowania małego człowieka ? Czy nie przekaże dziecku swoich złych nawyków, złych wzorców.
Ile błędów wychowawczych przyjdzie nam popełnić i jak to może wpłynąć na późniejsze życie naszego dziecka?
Z tematem zmierzył sie John Medina. Jak mówi okładka książki - „ naukowiec , a prywatnie tato dwóch synów, od wielu lat badający wpływ rozmaitych czynników na rozwój mózgu „.
książkę przeczytałam z zaciekawieniem. Jestem matką dwóch córek - nastolatki
i prawie ośmiolatki . Każda z nich jest inna . Każdą wychowuję nieco inaczej i to niezamierzenie ...
Ile błędów wychowawczych popełniłam ?
Wolę o tym nawet nie myśleć , ale bardzo mi zależy na szczęściu moich dzieci.

Poradnik „ Jak wychować szczęśliwe dziecko. Wszystko , co powinniście wiedzieć o rozwoju malucha „ podzielona jest na rozdziały:

Drodzy rodzice czy sa jakieś pytania ?

Ciąża

Udany związek

Bystre dziecko : jakie możliwości tkwią w ziarenku?

Bystre dziecko : jakie znaczenie ma gleba, w której wyrastają ziarenka ?

Szczęśliwe dziecko : jakie możliwości tkwią w ziarenku ?

Szczęśliwe dziecko : gleba , czyli jakie znaczenie ma środowisko i wychowanie ?

Dobre dziecko

Na dobre zakończenie

Garść praktycznych porad


Poradnik napisany jest zrozumiałym , przystępnym dla każdego czytelnika językiem w sposób , który mnie przypadł do gustu.
Czytając ma się wrażenie , iż jest się na sali , gdzie przemawia sympatyczny , pełen humoru i obdarzony talentem krasomówczym wykładowca.
Też pewnie na studiach takich lubiłyście słuchać i nie ziewałyście wówczas ukradkiem myśląc tylko o tym jak tu potajemnie wyjść ze sali .
Autor przytacza mnóstwo zabawnych historyjek, anegdot i historii z życia.
John Medina imponuje wiedzą . Nie lubię najeżonych medycznymi zwrotami poradników. Ten jest zupełnie inny a tematy , które porusza autor są jak najbardziej interesujące.
Wiecie , że np. „ w drugiej połowie ciąży dzieci zaczynają postrzegać i przetwarzać ogromna ilość danych sensorycznych. "
I jak pisze Medina czują zapach perfum mamy a nawet czosnku z pizzy , którą zjemy? Nie do wiary , prawda ?
A jako powody kłótni małżeńskich , które autor poradnika nazywa zabawnie Czterema Gronami Gniewu są : brak snu, brak towarzystwa i samotność , nierównomierny podział obowiązków i depresja. :-)
U mnie z tym brakiem snu to strzał w dziesiątkę .
A jak to jest u Was ?
Ciekawią rozdziały o tym jak wychować dziecko szczęśliwe ale także jak wychować dziecko dobre, bo to niekoniecznie idzie w parze , prawda ?
Znacie szczęśliwych egoistów?
Na ogół tylko oni są szczęśliwi , czyż nie ?
W kilku zdaniach trudno przedstawić ten poradnik ,a rozpisywać się nie lubię ,
jak pewnie zauważyliście .
Główna zasada : nie zdradzać zbyt wiele , by każdy sam mógł rozsmakować się w książce.

No i na koniec cos co mnie szczególnie przypadło do gustu – definicja szczęścia .
Te słowa autor cytuje z wywiadu w piśmie „ Atlantic” :

Jedyne , co naprawdę liczy się w życiu , to nasze związki z innymi ludźmi ".

Wam i sobie życzę tylko udanych związków. Na inne szkoda czasu.

Mam nadzieje ,że Was choć trochę zaciekawiłam i sięgnięcie po tą książkę
w księgarni.

Moja ocena 6/6


Za egzemplarz recenzyjny dziękuję Wydawnictwu Literackiemu.






Bogna Ziembicka , Droga do Różan









Wszystkie chcemy kochać i być kochane. Ta historia, która zaczyna się w latach dwudziestych, a kończy współcześnie, jest właśnie o tym. 
O mężczyznach, którzy pozwalają się kochać, i o tych, którzy nas kochają. O miłości, zdradzie, samotności. O przyjaźni i wspólnym piciu herbaty z cynamonem. O ogrodach, tajemnicach krakowskich zaułków i gotowaniu. O nas, bo każda z nas ma swoje Różany.


Opis książki i zdjęcie okładki pochodzi ze str. int. Wydawnictwa Znak.

Wydawnictwo: Otwarte
Format: 124 x 195 mm
Ilość stron: 416
Oprawa miękka
Wydanie: pierwsze
ISBN: 978-83-7515-179-4




Powieść opowiada o losach Zofii , która otoczona ukochanymi ludźmi , rodziną , przyjaciółmi oraz mężczyznami swego życia przeżywa życiowe rozterki. Przyznaję ,ze kilka pierwszych stron czytało mi się jakoś ciężko. Potem nie mogłam już przestać czytać i spędziłam dzień w łóżku ( bo mam pękniętą kość śródstopia i nie wolno mi forsować nogi ) z ogromną przyjemnością.
Pani Ziembicka pięknie opowiada losy niani Zofii -Zuzanny i jej miłości do Piotra.
Mam słabość do książek o tematyce z czasów II wojny światowej. Choćby mała wzmianka a już taka opowieść łapie mnie za serce. .
Każdy z bohaterów „ Drogi do Różan” jest interesujący , ale mnie szczególnie do gustu przypadła Marianna. Lubię takich ludzi z krwi i kości , którzy nie boja się życia.
I zazdroszczę tej przyjaźni dwóch kobiet , różnych od siebie , a jednak podobnych . Takiej na dobre i na złe . Lepszej niż niejedno małżeństwo.
Akceptacja drugiej osoby , szacunek dla czyichś decyzji , radość z bycia z drugą osobą – czego w tej powieści nie ma .
Dom z duszą , opisy kwiatów z łacińskimi nazwami włącznie , spacery po Krakowie, Pieniny ,nawet wzmianka o Monachium . Są spotkania z dobrymi potrawami w tle , restauracje , w których podają żytni chleb i chrzan. Kobiece rozmowy i zwierzenia z alkoholem w tle ( pewnie dlatego ,że wtedy rozwiązują się języki i o trudnych sprawach łatwiej mówić ).
To tak żartem. Wszystkiego po trosze tutaj , ale tworzy klimat , który lubię .
Podoba mi się język literacki Pani Ziembickiej. Jest i żart , i anegdota. Nie zabrakło życiowej mądrości kobiety dojrzałej.
Kilka stron już zaznaczyłam karteczkami ,by do nich powrócić niebawem.
Nie może zabraknąć tematu miłości , bo bez niej świat byłby pusty a romans nie byłby romansem.
Historia miłości Zofii i Krzysztofa , a także Eryka dla którego dziewczyna jest całym światem mogła się zdarzyć i w naszym życiu.
Ponoć można kochać dwóch mężczyzn jednocześnie...
Kogo wybierze Zofia , a może kto ją wybierze przeczytamy prawdopodobnie w kolejnej powieści pani Bogny.
Dlaczego kochamy mężczyzn , którzy na nas nie zasługują ?
Dlaczego przypisujemy im zalety , których nie mają i pewnie nigdy mieć nie będą ? No cóż , miłość jest ślepa i raczej w parze z rozsądkiem nie idzie.
Znam jedyną parę , gdzie idzie w parze Serce i Rozum – tą z reklamy.;-)
Powieść przypadła mi do gustu i to bardzo.
Skuście się na książkę .
Jest teraz w dobrej cenie w Znaku i sami przeczytajcie dokąd prowadzi droga do Różan i jak czasem ostre sa te życiowe zakręty...

Jest to moje pierwsze spotkanie z tą autorką , ale z pewnością nie ostatnie .
Chętnie sięgnę po „ Wiosnę w Różanach”.
Jestem niezmiernie ciekawa jak potoczą się losy bohaterów .

Czytałyście tą powieść? Co o niej sądzicie ?

Moja ocena 6/6

poniedziałek, 18 czerwca 2012

Katarzyna Michalak , Nadzieja








Pierwszy tom nowej serii „Z czarnym kotem” autorstwa Katarzyny Michalak, bestsellerowej autorki Poczekajki, Roku w Poziomce oraz Sklepiku z Niespodzianką.
Piękna, przejmująca opowieść przede wszystkim dla kobiet!
Jest świat, w którym ojciec bije Lilkę, a Aleksem, Ruskiem, wszyscy poza jego ciotką Anastazją gardzą. I jest Nadzieja, dom-oaza, miejsce pełne miłości, gdzie zło świata nie dociera. Niełatwo tam trafić. Połączeni miłością, która ich trzyma przy życiu, ale zarazem niszczy, Aleks i Lilka muszą przejść długą drogę, nim tam trafią. Czy ich miłość wreszcie się spełni? Czy klątwa Lilith trwać będzie nadal?


Zdjęcie okładki i opis książki pochodzą z portalu Lubimy czytać.


seria/cykl wydawniczy: Seria z czarnym kotem tom 1
wydawnictwo: Termedia
data wydania: czerwiec 2012
ISBN: 978-83-62138-84-5
liczba stron: 272




Przeczytałam... i słów mi zabrakło . Tyle emocji i wzruszeń . Tyle pytań i jakiś wewnętrzny bunt – dlaczego? Czy miłość musi przynosić gorycz i cierpienie ? Czy można , aż tak się uzależnić od drugiej osoby ,by móc wybaczyć każdą krzywdę , każde kłamstwo i zdradę ?
Wiecie już o czym piszę?
Sięgnęłam po „ Nadzieję „ Katarzyny Michalak i zatraciłam się w ogromie miłości , czułości , ale także samotności i rozpaczy aż po samounicestwianie .
Bohaterowie powieści poznają się jako małe dzieci. Sześcioletnia Liliana jest bita przez ojca, odrzucona przez macochę i jej córkę . Aleks jest ośmioletnim chłopcem i pochodzi z Czernobyla . Stracił rodziców i wychowuje go ciocia Anastazja. Ona jest jedynym dobrem, którego doświadczają jako dzieci.
Lilou, Lili , Lilith jak czasem w rozpaczy powtarza mężczyzna staje się miłością Aleksa i jego przekleństwem. ( Lilith – kobieta-demon , odwiedzająca w snach mężczyzn , kobieta - kusicielka).
Nawet , gdy odjeżdża , by zapomnieć wraca , by wybaczać .

„ Wtedy po raz pierwszy tak mnie nazwałeś . Kiedyś miałam się dowiedzieć z encyklopedii , kim owa Lilith była, a wiele lat później , kim ja byłam dla ciebie .”

Jako mały chłopiec Aleksiej staje się dla Liliany obrońcą i jedynym przyjacielem.
Gdy dorosną kochają się i krzywdzą. Zastanawiałam się ile w tej dziewczynie było prawdziwego uczucia , a ile umiejętności manipulowania Aleksem i potrzeby ucieczki przed prawdziwym światem. Jest bardzo samotna i nieszczęśliwa .
W dzieciństwie doświadczyła przemocy od najbliższych osób. Razy i złe traktowanie towarzyszą jej przez całe życie. najpierw ojciec , później mąż...
Jedyną ucieczka stają się ramiona Aleksa.

„ I dotrzymałeś przyrzeczenia Aleks . Tamtego dnia , najszczęśliwszego , jaki pamiętam z dzieciństwa , skończyła się moja samotność.
Na krótko, zaledwie na parę miesięcy, ale potem już nic nie było takie samo , jak przed twoim pojawieniem się ... „


Mężczyzna jest zupełnym przeciwieństwem Lili. Czuły , delikatny , rozsądny. Przeciwieństwa się ponoć przyciągają. Rozstają się jako małe dzieci i spotykają ponownie po dziewięciu latach. I będą już wciąż do siebie wracać . Ale czy będą szczęśliwi ?
Obok powieści Pani Kasi nie można przejść obojętnie.
Przeczytałam kilka. „ Nadzieja „ jest moim skromnym zdaniem najlepszą z nich.
Był moment , iż pomyślałam -ot , książka o niespełnionej miłości nastolatków. Nic nowego , przecież . Takich miłości nie zliczy. Ale do czasu...
Fragment w powieści , gdy Lili sięga po żyletkę , by zagłuszyć ból rozstania , tęsknoty , rozpaczy wstrząśnie każdym.

„ Teraz mówią na to „ samookaleczenie „ , ja nazywam rzecz po imieniu: od szóstego roku życia sie chlastałam. Na początku oczywiście przerażona tym , co robię , ale i zafascynowana widokiem krwi, raczej przypadkiem niż celowo , bez tej pełnej nienawiści do samej siebie , premedytacji , co parę lat później. „


Są ludzie , którzy całe życie pragną miłości , ale sie jej boją. Niszczą ją , uciekają , bo dla nich uczucia są czymś z czym zupełnie sobie nie radzą. Jako dzieci doświadczyli krzywdy i boją się kolejnego odrzucenia , kolejnej porażki . Nikt nie nauczył ich ufać i wierzyć w to , że są warci miłości.
Liliana nie ufa , gdy Aleks zapewnia ją , że wróci . Jej decyzje podyktowane brakiem zaufania nie tyle do mężczyzny , lecz do samej siebie i tego , co przyniesie jej los spowodują , iż przeżyją wiele tragicznych chwil.
Nie można jednak tracić nadziei ...
Nie napiszę więcej , ponieważ każdy z was sam musi sie uporać z tą powieścią . Celowo używam tego słowa „ uporać „. To nie jest łatwa i lekka książka. Pani Katarzyna Michalak nie boi sie poruszać trudnych tematów: przemocy domowej , zaniedbań dzieci , trudnych związków. Ja przeczytam ją raz jeszcze . Niektóre emocje pozostały we mnie zbyt mocno .

Książka z zasobów własnych.



Moja ocena 6/6

niedziela, 17 czerwca 2012









Moje nabytki czerwcowe :


1. M.Kobr , V. Klupfel- Operacja Seegrund
wygrana w konkursie organizowanym przez Zbrodnię w Bibliotece

2.J. Medina- Jak wychować szczęśliwe dziecko
egzemplarz recenzyjny od Wydawnictwa Literackiego

3. L. Dave – Dom z moich marzeń
zakup własny

4.L. Sheene- Ostatnie spotkanie w Paryżu
zakup własny

5.B. Ziembicka- Droga do Różan
zakup własny

6.D. Sumińska – Zwykłe niezwykłe życie
egzemplarz recenzyjny od Wydawnictwa Literackiego

7.M. Nurowska – Miłośnica
książka z akcji Włóczykijka

8.A. Kozłowska – Trzy połówki jabłka
zakup własny


Czekam jeszcze na kolejne książki do recenzji i na „ Nadzieję „ K. Michalak .

Znaleźliście w tym stosiku cos dla siebie ?
Pozdrawiam niedzielnie.

piątek, 8 czerwca 2012

Susan Wiggs , A między nami ocean ...









Wydawnictwo: MIRA
Data wydania: maj 2012
ISBN: 978-83-238-8364-7
Liczba stron: 416





O książce
Przystojny mąż, trójka wspaniałych dzieci, piękny dom – niejedna kobieta pozazdrościłaby Grace Bennett takiego życia. Pod pięknym obrazkiem kryje się jednak szara rzeczywistość. Małżeństwo Grace od dawna pozbawione jest pasji i zrozumienia. Jej mąż Steve, ambitny oficer marynarki, pnie się po szczeblach kariery i nie zauważa, że coraz bardziej oddala się od bliskich.

Samotna i sfrustrowana Grace czuje, że potrzebuje prawdziwej odmiany. Gdy niespodziewanie poznaje tajemnicę z przeszłości Steve’a, stwierdza, że już zbyt wiele poświęciła dla ich związku. Odtąd chce czerpać z życia pełnymi garściami. Koniec małżeństwa Bennettów wydaje się przesądzony…

Niespodziewanie na Grace spada wiadomość o wybuchu na lotniskowcu Steve’a. Koszmarne godziny niepewności, spędzone w oczekiwaniu na jakiekolwiek wieści, uświadamiają jej, że tak naprawdę nigdy nie przestała kochać męża. Czy jednak dostaną szansę, by zacząć od nowa?


Informacje i zdjęcia pochodzą ze strony int. Wydawnictwa Harlequin.




Steve Bennett jest oficerem i marynarzem marynarki wojennej.
U swego boku ma żonę Grace i troje dorastających dzieci. Rodzina jest dla niego ostoją . Wierna, kochająca żona wypełnia z poświęceniem domowe obowiązki. Cóż kiedy na ogół jest sama . Zdana tylko na siebie . Czy mąż to zauważa i docenia ? Pewnego dnia Grace stwierdza , że chciałby coś zmienić w swoim życiu. Pragnie mieć swój własny domek z ogródkiem, pracę i atrakcyjniejszy wygląd. Steve nie rozumie marzeń żony . Kobieta mimo tego konsekwentnie realizuje swoje plany . Wszystko ulega zmianie , gdy na pokładzie lotniskowca dochodzi do groźnej eksplozji. Steve uznany zostaje za zaginionego. Dla Grace i dzieci rozpoczyna się dramatyczne , pełne lęku o ukochaną osobę czekanie na jakąkolwiek informację. Książkę przeczytałam z mieszanymi uczuciami. Jak to jest być żoną marynarza ? Trochę chyba wiem , bo życie doświadczyło mnie niejednym pożegnaniem i czekaniem. Dzisiejsze małżeństwa często się rozstają z powodu wyjazdów w celach zarobkowych . Czy przetrwają takie doświadczenia ? Różnie to bywa…
Czas , rozłąka , zmiana trybu życia powodują , iż bliskich sobie ludzi zaczyna dzielić … ocean niedomówień .
Brak stałej obecności w życiu drugiego człowieka tworzy ogromną wyrwę . Czasem już niczego nie da się naprawić .
Wiele kobiet w różnych momentach swego życia tak jak bohaterka powieści chzastanawia się nad zmianą całego swego dotychczasowego życia. Potem w ich życiu wydarza się coś , co powoduje , że muszą lub chcą pozostać w związku , który niekoniecznie daje im poczucie szczęścia i spełnienia .
Czyżby to , co się dzieje w naszym życiu było jednak dzielem przypadku ? Nie wolno jednak przesądzać .

Trzeba brać przykład z tych , którzy pokonali ocean , by się znów spotkać .

Książka jest niezłą powieścią obyczajową .

Przeczytajcie koniecznie jak z tym niebagatelnym problemem poradzili sobie bohaterowie powieśći Susan Wiggs Polecam.


Moja ocena 5/6










Susan Wigss napisała pierwszą książkę w wieku ośmiu lat. Starannie ponumerowała strony, by dzieło wyglądało jak prosto z drukarni. Jak sama mówi, była to historia "jakichś małych łobuzów", oparta na perypetiach małej Susan i jej rodzeństwa. Bratu nie bardzo spodobała się postać na nim wzorowana, więc młoda autorka musiała kryć się ze swoimi dalszymi opowiadaniami.
Dzisiaj Susan Wiggs jest autorką ze sporym dorobkiem literackim i wiernym gronem fanów. Mieszka na wyspie w Zatoce Pugeta (stan Waszyngton), toteż najczęściej porusza się motorówką. Działa w miejscowym kółku literackim, żywo interesuje się problemami lokalnej społeczności.
Trzy razy została laureatką nagrody RITA, jej książki przetłumaczono na kilkanaście języków. Jest mężatką od 1980 roku, ma jedną córkę. Jest właścicielka bardzo rozpieszczonego teriera. Lubi długie spacery, zajmuje się amatorsko fotografią, dobrze jeździ na nartach i gra bardzo źle w golfa. Najchętniej spędza wolny czas przy lekturze.

Informacje pochodzą ze strony int. Wydawnictwa Harlequin.




Egzemplarz recenzencki otrzymałam od Wydawnictwa Harlequin/Mira . Dziękuję .




Alex Kava , Czarny piątek






Piątek, dzień po Święcie Dziękczynienia.
Największe centrum handlowe w USA.
Agentka Maggie O'Dell staje przed najtrudniejszą i najbardziej krwawą sprawą w swojej karierze.
Przekopując się przez gruzowisko w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie o sprawcę zamachu, O'Dell odkrywa, że najgorsze dopiero ma nadejść. Kolejne ataki, których konsekwencje będą niewyobrażalne.
Czas ucieka, napięcie rośnie. Maggie O'Dell ma tylko 24 godziny, aby rozwiązać zagadkę. Musi się dowiedzieć, co będzie następnym celem i kto stoi za sprawą zamachów. Walcząc o ułożenie wszystkich elementów układanki, odkrywa, o co toczy się gra i że jej własny brat stoi na linii ognia...


Zdjęcie oraz opis książki pochodzi z internetu .




Autor: Alex Kava
wydawnictwo : Mira
rok: 2010
stron :347







Centrum handlowe - Mall of America a nim tłumy ludzi , których ogarnęła przedświąteczna gorączka . Rebecca, Dixon i Patrick wracają od dziadków Dixona. Mężczyźni maj ą do wypełnienia zdawałoby się zabawną misję . Mają się przejść po centrum z plecakami , w których zainstalowano urządzenia zakłócające pracę komputerów. Ot , niewielki wybryk…
Dixon dotrzymuje telefon z wiadomości o nagłej chorobie babci . Plecak oddaje Rebecce. Jak się później okaże plecaki nie są tylko niewinnym żartem . W centrum wybuchają bomby . Giną niewinni ludzie...
Maggie zostaje wezwana do kolejnej trudnej sprawy . Kto stoi za tym wybuchem? Jaki jest udział trójki przyjaciół ?
Co ma z zamachami wspólnego patrick , brat Maggie ? Tym razem agentka ma 24 godziny , aby odkryć prawdę , kto stoi za zamachami .

Jak zwykle Alex Kava nie zawodzi .
Kolejna świetna powieść , którą czyta się jednym tchem… Czytałam w drodze do pracy i z powrotem i niewiele brakowało, abym sięgnęła po ksiażkę w pracy. :-)
Oj , kusiło , kusiło …
Polecam .


Moja ocena 4/6